Ako'y Iyong Anak Inay Poem by Mar Mad

Ako'y iyong anak ina
Hindi ako pumaritong mag-isa
Pumanaog akong mga anghel sa langit ay kasama
At sa iyong sinapupunan ako'y maiging ipinunla
Hindi ako pumaritong mag-isa
Ito ay ginusto ng may likha.

Ako'y balot ng ligaya sa bagong kanlungan
Sa sagradong kuweba ng iyong sinapupunan
Natutulog ng mapayapa at matiwasay
Habang ang mga anghel sa akin ay nakabantay
Sabay-sabay na nananalangin
Hiling ay kaligtasan sa iyong piling.

Hangga't aking masilayan ang mukha ng daigdig
Awitin ng langit ay inihahandang isahimig
Kasabay ng tugtog ng ginintuang alpa
Upang sa'yo ay iparinig sa araw na itinakda
Habang nasa iyong sinapupunan nagpapahinga
Mga anghel paroot paritong bumibisita
Maging ito man ay lingid sa iyong kaalaman aking ina.

Ako ay sabik nang mailuwal
At maging anak na iyong pinakamamahal
Gusto kong ngumiti
Gusto kong kumanta
Gusto kong maglaro
Sumipsip mula sa iyong suso
Hanggang sa ako ay makuntento
Gusto kong masilayan ang iyong mga ngiti
Habang nakakanlong at ninanamnam ang gatas sa aking mga labi.

'Yan ang mga binuo kong pangarap
Na biglang naglaho nalang sa iisang iglap
Nang ang malupit na araw at dumating
At pinili mong sa iyong sinapupunan ako ay punitin.
Nay sa kaharian ng kasamaan ika'y narinig
Habang sinasambit mong ako ay ipapunit
Tila may piyesta, malalakas na tambol
Nakakabinging tugtugin nakakapangilabot!

At lahat ng demonyo ay nagtipon
Sumayaw ng pabilog
Kumanta, tumalon
Sumayaw sa iisang linya
Sumayaw ng pabilog
Sumayaw ang kanilang mga paa
Pati narin ang mga ulo nila
Kantang nakakabasag-tenga
Mga tambol na nagbabadya
Ang buong impyerno ay nagdiwang, nagpakabusog
Habang ang mura kong katawan ay pilit dinudurog.

Aking ina batid mo bang akoy lumuha?
Pati na mga anghel na aking kasama?
Ang buong kalangitan ay nagdalamhati
Nung araw sa loob ng sinapupunan ako ay iwinaksi
At bago pa man ang munting hininga ko'y binawi
Ang Diyos ay nasilayan ng may luha sa kanyang mga pisngi.