Meri Dost (ਮੇਰੀ ਦੋਸਤ) Poem by Dr. Rajeev Manhas

ਮੈ ਕੀ ਆਖਾਂ ਉਸ ਦੋਸਤ ਦੇ ਲਈ,
ਜੋ ਫਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਵਰਗੀ ਸੀ
ਆਪਣਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅਪਣੀ,
ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦੀ ਸੀ

ਉਹ ਬਦਲਦੇ ਮੌਸਮਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀ ਸੀ ਬਦਲੀ,
ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਘਰ ਬਣਾ, ਉਹ ਮੇਰੇ ਗਮਾਂ ‘ਚ ਉਦਾਸ ਰਹਿੰਦੀ,
ਤੇ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ‘ਚ ਹਸਦੀ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ

ਪਤਾ ਨਹੀ ਉਹ ਕਿਸ ਰਸਤੇ ਪੈ ਗਈ,
ਮੁੜ ਨਾ ਪਰਤੀ,
ਜਾਂਦੀ ਜਾਂਦੀ ਸਭ ਗਲੀਆਂ, ਕੋਨੇ, ਰਾਂਵਾਂ ਰੁਸ਼ਨਾ ਗਈ
ਦੇ ਗਈ ਯਾਦਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਤਸਵੀਰਾਂ,
ਪਰ ਅੱਖਾਂ ਦੇ ਮੇਰੇ ਸੁਪਨੇ ਖਿੰਡਾਂ ਗਈ

ਓੁਹ ਮਿਲਦੀ ਸੀ, ਧੁੱਪ ‘ਚ ਛਾਂ ਬਣਕੇ,
ਕਦੇ ਲਾਂਉਦੀ ਸੀ, ਕਲੇਜੇ ਮਾਂ ਬਣਕੇ
ਇਕ ਬਾਰ ਮੰਗ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖਦੀ,
ਜਾਨ ਹਾਜ਼ਰ ਕਰ ਦੇਣੀ ਸੀ,
ਸਾਰੇ ਸਾਹ ਅਰਪਣ ਕਰ, ਉਹਦੇ ਸਾਹਾਂ ਨੂੰ ਪੀਡੀ ਗੰਢ ਮਾਰ ਲੈਣੀ ਸੀ,
ਇਹੋ ਜੇਹੀ ਗੰਢ, ਜੋ ਕਦੇ ਨਾ ਖੁਲਦੀ,
ਤੇ ਉਹ ਕਦੇ ਜੁਦਾ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲੋਂ