je vel wordt oud, hoe moet ik met je doorgaan? Poem by Bart Meuleman

je vel wordt oud, hoe moet ik met je doorgaan?
ontlasting ben je, met huid en haar. het jaagt me op kosten.
maar kijk dan, kijk naar je handen, je bloedt niet meer, terwijl je ooit
een vijver was.
je moet me ook laten, ‘k heb koppijn - die eeuwige verlichting gelijk welk
onmenselijk uur van de dag.
je gaat me echt laten. als ik nu zeg verdwijnt de omgeving, heel zachtjes,
dan je beeltenis. nog een druk op de vlezige schakelaar.