विपस्यना Poem by dhirajkumar taksande

बुद्धाच्या तेजोमय किरणात न्हाऊ
लाभल्या इन्द्रियाने धम्मज्ञान घेऊ
आपल्या यथाभूत स्वरुपाला पाहू
मानवाला सुखाचा मंगलपथ दाऊ

श्वास असा सोडून श्वास असा घेऊ
कायेतल्या संवेदना जागृतिने पाहू
ही आहे काया जाणून घेऊ
कायानुपश्यी होऊन कायेत राहू

सुखद दुःखद संवेदना प्रज्ञापूर्वक अनुभवू
निरामिष सामिष संवेदना पाहु
हि आहे संवेदना सत्यात पाहू
वेदनानुपश्यी होवून वेदनेत राहू

रागलोभ चित्तातले काळजीने पाहू
द्वेषदुषित द्वेषरहित चित्त आज जाणु
हे आहे चित्त स्मृती स्थापून घेऊ
चित्तानुपश्यी होवून चित्तात राहू

कामवासना आणि द्रोहभावना पाहू
शंका संदेह आणि उद्वेग खेद जाणु
आळसाचा विनाश करून धम्म हा पाहू
धम्मानुपश्यी होऊन धम्मात राहू

शारिरीक मानसिक आजारमुक्त होऊ
मानवाच्या शुध्दिचा शोध आज घेऊ
चित्तच्या शुद्धीतून निर्वाणपथ जाणु
आनापान विपस्यनेचे ज्ञान जगा देऊ