Ze zeggen dat spelen voor kinderen werken is.
Dat je duurzaam met hulpbronnen moet omgaan.
Dat je moet leven en laten leven en dat reizen een fundamentele vrijheid is.
Dat grootmoeders pannenkoeken de beste zijn, vooral met aardbeienjam.
Dat een depressie een ziekte is waarvoor je je niet hoeft te schamen.
Dat vroeger de mens ertoe deed, maar nu blijkbaar alleen geld.
Soms gebeurt het dat ze blijven luisteren.
Ze rekken hun hals, het hoofd ietwat schuin.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem