Φιλελεύθερες Κτήσεις Poem by Lionara S.t.m.o.l

Σταυρωτά κρατώ στα στήθη μια καρδιά ερωτευμένη

το σκουπίδι μες στο μάτι σε ενοχλεί! Δάκρυ μου φέρνει

Πριν με κρίνεις, βγάλε πρώτα το δικό σου το σκουπίδι

μούχλιασε μέσα στο μάτι, την κακία σου προδίδει



Της νηστείας οι ημέρες, σου άφησαν απωθημένα

με ένοχο κοιτάζεις βλέμμα, πίνεις στάλες πικραμένα

άσε το δάκρυ σου να πέσει και καθρέφτης μου να γίνει.

Η δική μου η χαρά, σου ‘γινε παραφροσύνη



Στα μικρά βρίσκω, της μέρας, της ουσίας το στολίδι

όταν πιάσει να νυχτώνει Σε φιλώ με αγιοσύνη

μ΄ένα «μου» στο όνομά σου, ένας γιος μου έχεις γίνει

με κομμάτι της ψυχής μου καταργώ της ύλης κτήση