Αυτοεξάρτηση Poem by Lionara S.t.m.o.l

Αυτοεξάρτηση

Κείνο το μικρό παιδί, μέσα σου που κλαίει
Σήκω ώριμε ενήλικα, να το σφιχταγκαλιάσεις
Να σας χαρώ, να σας τυλίξω αντάμα
Δικό μου ίδια έκλαιγε, από φόβο πονούσε
Στοργικά το ζέστανα στον κόρφο, αγαπομάνα
Ήταν στιγμή του ήρωα, όλα να τ΄ αγκαλιάσω
Παιδιά, γονείς, να δέσω, μια για πάντα
Εσύ είσαι το παιδί, εσύ και ο γονιός του
Ξένες νταντάδες το πονάν, σπάνια το νιώθουν
Οι εξαρτήσεις δολερές…θέλει το γονιό του

Friday, August 19, 2016
Topic(s) of this poem: life,psychological,hope
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
**More creations on internet as Searchingthemeaningoflife


***The creations are inspired by books. Universally kisses. Renew them, put them music, translate them for FREE.All copyrights of published pictures belongs to the creators of works. Their use is only for information purposes.***
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success