Vitamine D Poem by Freeyad Ibrahim

Vitamine D
by Freeyad Ibrahim

Mijn moeder had altijd gebrek aan vitamine D.
Zij hulde zich voortdurend in haar abaaja,
een lange mantel.
Ze heeft haar huid beroofd van de zonslicht
Ter wille van Allah
Mijn zusje gebruikte een nieuwe tactiek:
Zij droeg thuis een lange jurk over haar korte rok
en deed haar hoofddoek op.
Zo ging zij weg.
Zodra zij bij het huis van haar vriendin aankwam,
trok zij de lange jurk uit
en ging daarna met haar vriendin de bazaar in.
Bij haar ontbrak dus de vitamine D niet.
Ikzelf had alleen gebrek aan vitamine L - Liefde.
De maatschappij verbood me te beminnen.
Nu, door elke kus die ik van een Nederlandse vrouw
op mijn wangen ontvang,
krijg ik een beetje van die vitamine L terug.

Freyad Hugo
Heerenveen