Mην Πας Πολύ Μακριά [ Don't Go Far Off By P.Nerunta ] Poem by dimitrios galanis

Μην πας πολύ μακριά, ούτε για μέρα μια, γιατί...
γιατί -δεν ξέρω πώς να το πω-μια μέρα είν' τόσο μεγάλη
και θα σε καρτερώ, σα σε τρένων άδειο σταθμό,
όταν τα τρένα κάπου αλλού παράμερα, κοιμούνται, σταθμευμένα.

Μη μ' αφήνεις ούτε για μιαν ώρα, γιατί
τότε της αγωνίας οι μικρές σταγόνες θα τρέξουν όλες μαζί,
ο περιπλανώμενος καπνός που ψάχνει καταφύγιο πίσω θα γυρίσει
σε μένα, της απώλειας πνίγοντας την καρδιά.

Ωο, μακάρι η μορφή σου να μη χαθεί ποτέ ούτε σ'απέραντης ακτής το βάθος,
μακάρι τα ματόκλαδά σου να μη φτερουγίσουν ποτέ στ' απόμακρο κενό.
Μη μ' αφήνεις δευτερόλεπτο σωστό, λατρεμένη μου,

γιατί τη στιγμή που θά 'χεις πάει πολύ πολύ μακριά
θα περιπλανιέμαι ως σε λαβύρινθο σ' όλη τη γη ρωτώντας:
'Θἀ 'ρθεις πίσω ξανά; Θα μ' αφήσεις εδώ, να πεθαίνω; '